Dziękuję

Za godzinę 13 lat temu urodziłam Franka.

Dziś wiem, że ten poród, cała ciąża, wczesne miesiące bycia naszych Dzieci na Ziemi mogły wyglądać dużo lepiej, mądrzej, świadomiej. Popełniłam jako Mama masę błędów, niedociągnięć, niedowożeń

Z tym większą radością patrzę na to kim jako rodzina się stajemy.

Antoni zdaje w tym roku maturę i wybiera dalszą drogę dla siebie….

Ale to jest mega być Mamą, Żoną, Sobą… Dziś nie tracę chwili i delektuję się tymi rolami. Najpiękniejsze to role dla mojego życia teraz są.

Kiedy patrzę w te oczy głębokie, tak mądre i świadome to w kółko dziękuję.

Dziękuję sobie, życiu, mężowi, rodzicom naszym za wielkie wsparcie dla nas….

Dziękuję, że wytrwaliśmy w tym wcale nie łatwym świecie.

Dziękuję, że jesteśmy tak blisko, że widzimy siebie….

I z tego miejsca widzę jak to życie jest takie proste… za proste na człowieczą skomplikowaną głowę, która wszystko musi utrudnić.

Zdjęcie „bez dzieci” bo nie życzą sobie być pokazywane na socialach.

Ale za to z Jakub Matuszkiewicz - wiernym i wytrwałym towarzyszem tej naszej szalonej podróży.

Dziękuję

Dziękuję

Dziękuję